ਦਾਣੇ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਦਾਣੇ -ਐੱਸ ਸੁਰਿੰਦਰ

Posted on:- 14-09-2015

ਦਾਣੇ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਦਾਣੇ ,
ਦੁੱਖ ਹੋ ਗਏ ਮੇਰੇ ਰਾਣੇ
ਗਲੀ-ਗਲੀ ਤੈਨੂੰ ਟੋਲਿਆ
ਪਾਏ ਜੋਗੀਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਣੇ ।

ਰਾਈ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਰਾਈ ,
ਜਿੰਦ ਬਿਰਹਣ ਕੁੱਖੋਂ ਜਾਈ
ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨੀਰ ਡੁੱਲਿਆ
ਮਾਹੀ ਦਰਦ ਚੁਆਤੀ ਲਾਈ ।

ਦੀਵਾ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਦੀਵਾ ,
ਕਿੱਦਾ ਦਰਦ ਜੁਦਾਈ ਪੀਵਾਂ
ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੱਥ ਛੁੱਟਿਆ
ਕਿੱਦਾ ਸੱਜਣਾਂ ਬਾਝੋਂ ਜੀਵਾਂ ।

ਚੁੰਨੀ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਚੁੰਨੀ ,
ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਹੰਝੂਆਂ ਨੇ ਗੁੰਨੀ
ਪਰਦੇਸੀ ਬੇਦਾਵਾ ਦੇ ਗਿਆ
ਮੇਰੀ ਹੋ ਗਈ ਦੁਨੀਆਂ ਸੁੰਨੀ ।

ਗਾਨੀ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਗਾਨੀ ,
ਮੇਰਾ ਵਿਛੜਿਆਂ ਦਿਲ ਦਾ ਜਾਨੀ
ਗੀਤ ਲਿਖਾਂ ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਦਾ
ਮੇਰੀ ਹੌਕੇ ਭਰਦੀ ਕਾਨੀ ।

ਸੋਏ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਸੋਏ ,
ਮੇਰੇ ਰੰਗਲੇ ਹਾਸੇ ਮੋਏ
ਮਾਹੀਆ ਪਰਦੇਸੀ ਹੋ ਗਿਆ
ਨੈਣੋਂ ਮਣ-ਮਣ ਅੱਥਰੂ ਚੋਏ ।

ਤਾਰੇ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਤਾਰੇ ,
ਅਸੀਂ ਸੁੱਖ ਸੱਜਣਾ ਤੋਂ ਵਾਰੇ
ਨਿੱਤ ਹੀਂ ਉਡੀਕਾਂ ਉਹਦੀਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਗਿਆ ਮਿੱਠੜੇ ਲਾਰੇ ।

ਦਾਣੇ ਨੀਂ ਆਖੋਂ ਦਾਣੇ -ਐੱਸ ਸੁਰਿੰਦਰ

Posted on:- 14-09-2015

Comments

ਕਾਵਿ-ਸ਼ਾਰ

ਖ਼ਬਰਸਾਰ

ਕਾਵਿ-ਸ਼ਾਰ

ਕਿਤਾਬਾਂ

ਚਿੰਤਨ

ਕਾਤਰਾਂ

ਕਹਾਣੀ

ਐਡਵਰਟਾਈਜ਼ਮੈਂਟ

ਆਬ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨਜ਼ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਪੁਸਤਕਾਂ